عکس نسناس ها و نسناس در قرآن چیست
عکس نسناس ها و نسناس در قرآن چیست
مذهبی و دعا:«نسناس» به گونه های مختلفی توصیف شده است که به استناد برخی روایات، موجوداتی قبل از خلقت حضرت آدم (ع) بوده اند.
در روایات آمده که مردم سه دسته اند؛
الف:ناس، که همان انبیاء و اوصیای آنها هستند.
ب: شبیه الناس، که پیروان انبیاء و اوصیای آنها می باشند.
ج: نسناس که سایر مردمند.
در این قسم روایات، ظاهراً مخالفین انبیاء و اوصیاء تشبیه به نسناس شده اند. چرا که نسناس بالاتر از حیوان و پایین تر از انسانند. کما اینکه پیروان انبیاء و اوصیاء تشبیه به خود انبیاء و اوصیاء شده اند.
پاسخ مختصر:
گروهی از انسان ها به دلیل انجام گناهان زیاد و تقویت جنبه های حیوانی و دوری از جنبه های ملکوتی، از مصادیق نسناس دانسته شده اند.
پاسخ تفصیلی
درباره چیستی و ماهیت «نسناس» دیدگاه های مختلفی بیان شده است:
1. نسناس حیوان و موجودی موهوم است که آن را به شکل انسان تصور مى کنند، و در زبان متداول به معناى نوعى میمون است.
2. مخلوقاتی که از جهتی شبیه به انسان بودند و از جهت دیگری با آن فرق داشتند، و از نسل بنی آدم نبوده اند. لذا براساس برخی روایات و دیدگاه برخی از مفسّران، پیش از آفرینش آدم (ع)، موجوداتی به نام «نسناس» در زمین زندگی می کرده اند که بسیار مرتکب فساد و قتل و خونریزی می شده اند.
به همین جهت، پس از آنکه خداوند فرمود: «من در روى زمین، جانشینى [نماینده هاى] قرار خواهم داد»، فرشتگان گفتند: «پروردگارا! آیا کسى را در آن قرار مىدهى که فساد و خونریزى کند؟!». [بنابراین، پرونده سوء پیشینه این مخلوقات، سبب بدگمانى فرشتگان نسبت به انسان شد، و او را به نسناس قیاس کردند.
گفتنی است که در برخی از روایات درباره نسل پیش از آفرینش آدم (ع)، نام «نسناس» ذکر شده و در برخی دیگر فقط به این گروه از موجودات پیش از خلقت آدم (ع) به صورت کلّی و بدون نام خاصّی اشاره شده است. در این جا، به دو روایت اکتفا می شود:
حضرت امام علی (ع) فرمود: «همانا [هنگامی که] خداى تبارک و تعالى دوست داشت تا موجودى را با قدرت بیکرانش بیافریند، در زمانى بود که از آفرینش جنّ و نسناس هفت هزار سال گذشته بود». این حدیث، زمان آفرینش گروهی از موجودات به نام «نسناس» را پیش از آفرینش آدمیان معرفى مى نماید.
امام محمدباقر (ع) در پاسخ به پرسش جابر بن یزید جعفی در این زمینه فرمودند: «گویا تو گمان می کنی خداوند تنها این عالم را آفریده است و گمان می کنی خداوند غیر از شما بشر دیگری نیافریده است. به خدا سوگند خداوند هزار هزار عالم آفریده است و هزار هزار آدم و تو در آخرین این عالم و از آخرین این آدم ها هستی». در این حدیث، فقط اشاره به موجوداتی پیش از انسان هایی از نسل حضرت آدم (ع) اشاره شده و نامی از نسناس نیامده است.
3. با استناد به حدیثی، نسناس، نوعى از انسان ها و از نسل بنی آدم بودند که به جهت مسخ دارای یک دست و یک پا بوده و مانند حیوانات می چریدند . طبق این معنا، می توان گفت که، مصداقی از نسناس، در قوم عاد وجود داشتند و منافاتی با موجودات پیش از خلقت حضرت آدم (ع) ندارد؛ چرا که بنابر برخی از روایات، گروهی از انسان ها به دلیل انجام گناهان زیاد و تقویت جنبه های حیوانی و دوری از جنبه های ملکوتی، از مصادیق نسناس و آیه «إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا»، دانسته شده اند.
عکس نسناس فسیل شده واقعی از جسد نسناس
بهتره به سوره بقره یک نگاهی بندازید ( تفسیر نمونه- مکارم شیرازی و دیگران- ج اول- ص 172- چاپ سی و هشتم و تفسیر تسنیم- عبدالله جواد آملی- ج سوم- ص 64)
آن جایی که فرشتگان اعتراض می کنند که موجودی همانند موجودات پیشین خلق می کنی و خداوند توضیح می دهد که این، موجود دیگری است که همانند پیشینیان نخواهد بود. از این رو دو احتمال داده می شود.
این که در گذشته در همان فرآیند زمینی، انسان ها یعنی همان نسناس و ناس خلق شده بودند و تباهی در زمین می کردند و اکنون این جانشین در زمین نیز همان گونه رفتار خواهد کرد. دیگر آن که این موجود
اصولا از ریشه آن ها نیست تا مانند آنها عمل کند و در حقیقت در جایی دیگر با توانایی های دیگر خلق و برای خلافت به زمین می رود.
بنابراین روحیات زمینی نخواهد داشت و از عناصر بلند آسمانی و روح برتر برخوردار خواهد بود. هرچند که زمین کشش هایی خواهد داشت ولی عناصر آسمانی و فرا زمینی می تواند او را تقویت کند و از اعمال زشت باز دارد و موجبات تباهی زمین را فراهم نیاورد.
سخنان مفسّران در رابطه با نسناس، بیشتر در تفسیر آیه « إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی اَلْأَرْضِ خَلِیفَةً »دیده مىشود. برخى در این میان، به مسأله مورد بحث اساساً اشاره اى نکرده اند (مانند علامه طباطبایى)؛ اما عدهاى از آنان به صورتى خیلى گذرا، به موضوع نسناس پرداخته اند. حال سخنان این افراد چنین است:
اول. معناى واژه خلیفه، یکى از امور مورد اختلافى میان مفسران به شمار مىآید. گروهى از آنان معتقداند: خلیفه به معناى خلیفة الله است؛ زیرا همین معنا در آیاتى از قرآن، به کار رفته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
« یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَةً فِی اَلْأَرْضِ » (ص، آیه 26)
« وَ قالَ مُوسى لِأَخِیهِ هارُونَ اُخْلُفْنِی فِی قَوْمِی » (اعراف، آیه 142)
« وَعَدَ اَللَّهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا.... لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی اَلْأَرْضِ » (نور، آیه 55)
« وَ هُوَ اَلَّذِی جَعَلَکُمْ خَلائِفَ اَلْأَرْضِ » (انعام، آیه 165) .
و جمله مشهور درباره انسان (انسان خلیفة الله) است.
ابن مسعود، این معنا را اختیار کرده است، (تفسیر المیزان، ج 1، ص 148؛ تفسیر اطیب البیان، ج 1، ص 497؛ و المنار، ج 1، ص 257؛ المراغى، ج 1، ص 80؛ سبحانى، جعفر، تفسیر صحیح آیات مشکله قرآن، ص 134)
روشن است که طبق این تفسیر، نمىتوان درباره نسناس سخن گفت؛ زیرا آیه شریفه بر اساس فهم این گروه، از اشاره به زمان سابق بر انسان منصرف است و هیچ دلالتى ندارد. در مقابل، گروهى با این نگرش که انسان نمىتواند خلیفه خدا باشد، (تفسیر الفرقان، حول همین آیه و تفسیر من هدى القرآن، ج 1، ص 130) ، گفته اند: خلافت به معناى جاى گزینى و قرار گرفتن شخصى در مقام دیگرى است.
روشن است که طبق معنای اخیر، بحث از نسناس بی مورد است؛ زیرا اساساً خلیفه، تنها به حال و آینده نظر پیدا می‌کند؛ ولی بر اساس اینکه خلیفه به معنای خلیفه قوم گذشته باشد، بحث موضوعیت پیدا می‌کند.
1 - جانوری افسانه ای شبیه به انسان که هیکلی ترسناک دارد. 2 - غول . 3 - (عا.) آدم بدهیبت و بدجنس . 4 - میمون آدم نما.
علامه مرتضى عسکرى (محقق و پژوهشگر معاصر) در کتاب گرانسنگ خود با عنوان «عبدالله بن سبا»، فصلى را تحت عنوان «افسانه نسناس» به بررسى و ارزیابى آن اختصاص داده است. خلاصه ارزیابى ایشان چنین است
درباره نسناس ها ، سلسله سند روایات نقل شده به کسانى مىیرسد که:
الف) نسناس را دیده و حدیث، شعر و قسم او را شنیدهاند. آنان او را با یک دست، یک پا، یک چشم و نصف صورت انسان یافته و او را تیزتر از اسب مشاهده کرده اند.
ب) در صید او شرکت کرده، از گوشت او نیز خورده اند.
ج) در جواز خوردن گوشت او اشکال کردهاند؛ زیرا او انسانى است که سخن مىگوید و شعر میخواند. برخى نیز اکل او را حلال دانستهاند.
د) گفته اند که خلیفه متوکل، برخى از حکماى عصرش را براى آوردن «نسناس» به سفر روانه کرد
ه) نسب «نسناس» را بیان کرده و او را از قوم بنى امیم بن لاوذ بن سالم بن نوح دانستهاند. وقتى آنان ظلم کردند خداوند آنها را مسخ کرد. در این روایات آنچه مهم است این که آنها را ابن ابن اسحاق، ابن کلبى، طبرى، ابن فقیه همدانى، مسعودى، حموى و ابن اثیر روایت کردهاند
عکس نسناس ها و نسناس در قرآن چیست
منبع:ابزار وبلاگ و فال حافظ
